Aktualności

Internet w oczach naszych uczniów c.d.

• 

Szczegóły

Odsłony: 2852

Zapraszamy do lektury pozostałych utworów napisanych przez naszych uczniów z okazji Dnia Bezpiecznego Internetu.

 

Emilia Jazurek, klasa 1 gimnazjum

 Czy Wy o tym wiecie?

Internecie, Internecie

Jesteś w całym wszechświecie.

Trochę dobra, trochę  zła

Każde dziecko Ciebie dobrze zna.

Mózgi nam rozwijasz.

Czas często umilasz.

Matma, polski czy historia.

Nie straszna nam teoria.

Monkey, lächeln, książę.

Kurs  e-learningowy Mi pomoże.

Czas na przerwę Niech pomyślę?

Może zagram i rozwiążę test o Wiśle.

Porozmawiam Gadu-gadu.

Ale będzie czadu !!!

Nagle Stop.

Co się dzieje?

Dużo wrogów w Necie.

Czy Wy o tym dzieci Wiecie?

Spamy, hejty i wirusy.

Czekają na Was jak autobus- gimbusy.

Więc Ci radzę drogie dziecię.

Pamiętaj o Netykiecie.

 

 

Maria Brodowska, kl. I gimnazjum

(Nie)bezpieczny Internet

Kiedy przed komputerem siadasz

I w wirtualny świat wpadasz

Wszystko co tam wstawisz

Na zawsze zostać może …

Czy to facebook czy to klasa

Masz tam wrogów spora masa.

Pamiętaj, więc koleżanko i kolego,

Codziennie czyha tam na nas coś złego.

Miej się więc na baczności,

Bo wiele złego tam gości.

 

 

Klaudia Cieślak, kl. I gimnazjum

Niebezpieczny internet!

Każdy w całym świecie wie,

że internet fajna rzecz.

Wiedzę tak ogromną ma,

lecz uwaga mówię wam.

Nie udzielaj swych prywatnych   

informacji nikomu,

czy na forum, czy też po kryjomu.

Adres, imię i nazwisko.

Zapamiętaj!    

To nie wszystko!

Nie udostępniaj również swych haseł,

wiesz włamania zdarzają się czasem.

Uważaj, bo w sieci możesz mieć wroga.

On wykorzysta to, co mu podasz.

Pamiętaj też o wizerunku swym,

bo czy to zdjęcie, czy też film,

każdy do niego dostęp ma  

i problem może wyjść raz dwa!

Ktoś przerobi zdjęcie twe,

a wieści w necie rozejdą się

Dużo gier wpłynie na Ciebie źle,

bo uzależnić możesz się.

Weź do serca moje rady,

gdyż internet ma też wady.

 

 

 Jan Olek, kl. III gimnazjum

***

Internet jest rzeczą świetną,

Lecz nie do końca bezpieczną

Aby sprawić, by stał się godny zaufania, 

Zacznijmy od procesu antywirusa pobierania

Pamiętajmy, aby nasze dane zachować dla siebie,

Po prostu schowajmy je, gdzieś wysoko... na niebie

Nigdy nie wiemy, kto kryje się po drugiej stronie,

Więc zostańmy na tej pierwszej,

Niech myśl o spotkaniu utonie.

 

 

Dominika Pieńkosz, kl. III gimnazjum

Śmiech. Płacz. Śmiech. Codziennie to samo. Nie zaznam już spokoju na tym świecie. Ale na drugim...

     Na falę hejtu nie musiałam długo czekać. Na nich mogę zawsze liczyć. Nigdy mnie nie zawiodą. Zawsze skomentują moje zdjęcie. Zdążyłam się przyzwyczaić. Ale czy na pewno?

     Wstawiłam zdjęcie bez retuszu, bez filtrów i ozdób. Normalnej mnie. Codziennej mnie. Takiej, jaka jestem. Takiej, jaka się sobie podobam. Ale... zaczynam widzieć swoje defekty. Moje wady i niedoskonałości. Dzięki nim, moim „przyjaciołom”, którzy zawsze mi doradzą czego mam nie założyć, co do mnie nie pasuje, w czym wyglądam okropnie. To oni mi powiedzieli, że mam za dużo kilogramów wagi, że mam okropną cerę. A moje ubrania… do niczego się nie nadają. To oni w końcu otworzyli mi oczy na świat.

     Jestem wstrętna. Straszna. Nie zasługuję na to życie. Oni też tak twierdzą. Beze mnie świat byłby lepszy. I mają rację.

     Rozglądam się po pokoju. Spoglądam na biurko. Na zdjęcie mojej rodziny. Uśmiechniętej. Kłamiącej. Mówiącej, że jestem piękna. Lecz prawdę mówią tylko moi „przyjaciele”.

     Uczucie bycia niepotrzebną i niekochaną potęguje się. Muszę z tym skończyć. Chcę być wreszcie szczęśliwa. A szczęścia zaznam tylko tam, gdzie ich nie będzie. Decyzja przyszła momentalnie. Raptownie. Bez namysłu.

     I nagle głucha cisza. Ciemność. Ciemność, która już się nie stanie jasnością.

 

 

 

Joanna Wachnik, kl. III gimnazjum

Warszawa, 21.09.2016

 

Hej Ola!

 

     Dawno do Ciebie nie pisałam, ale postanowiłam to nadrobić. Kilka dni temu zalogowałam się na pewnej stronie internetowej, na której poznaje się nowych ludzi. Napisał do mnie pewien chłopak, Tomek. Postanowiłam mu odpisać.

 Po paru minutach rozmowy poczułam, że jest to chłopak, z którym mogłabym się związać. Tak wiem, Ty z pewnością powiedziałabyś, że to niemądre zakochać się w kimś, kogo się w ogóle nie zna. Jednak pisząc z nim, odrywałam się od szarej codzienności. Mieliśmy podobne gusty co do filmów czy też muzyki, a na dodatek powiedział, że także ma 12 lat. Po kilku dniach zaproponował, abyśmy się spotkali w parku. Zgodziłam się z radością. Kiedy przyszłam w umówione miejsce, nikogo nie było, z wyjątkiem pewnego mężczyzny, który czytał gazetę. Usiadłam z drugiej strony ławki i z niecierpliwością czekałam na Tomka. Po chwili ten mężczyzna, który siedział koło mnie, powiedział, że jestem jeszcze piękniejsza niż na zdjęciu i że bardzo dobrze mu się ze mną pisało. Nie mogłam uwierzyć w te słowa. Byłam w szoku. Nagle spostrzegłam, że mężczyzna zaczyna się do mnie przysuwać. Zerwałam się z miejsca i pobiegłam w stronę domu. Krzyczał, żebym wracała, ale mnie nie gonił.

     Kiedy znalazłam się w domu, pobiegłam do swojego pokoju i usunęłam swoje konto z tego portalu. Już nigdy nie będę pisała z nieznajomymi przez internet. Nie popełnię drugi raz tego samego błędu. Wiem, że mogło się to skończyć dużo gorzej, ten mężczyzna mógł mnie gdzieś porwać albo nawet zrobić mi krzywdę. Mam do Ciebie prośbę… Nie mów nic moim rodzicom, sama im wszystko wyjaśnię, jak będę gotowa.

 

Odpisz jak najszybciej, Kasia